“Door mijn handicaps ben ik altijd extreem vermoeid. Mijn ‘batterij’ laadt zich maar voor 30 procent op. Die batterij loopt bovendien extra snel leeg, omdat bij mij alles meer energie kost. Daarnaast werkt de rechterkant van mijn lichaam minder goed. Klinken alle geluiden voor mij even hard en heb ik eigenlijk altijd hoofdpijn.”
Al van jongs af aan in het ziekenhuis
Hoe het komt dat het lijkt alsof ik niets mankeer? Het heeft er deels mee te maken dat ik op mijn 10e derdegraadsbrandwonden opliep. Van jongs af aan kom ik dus in het ziekenhuis voor operaties. Ik ben opgegroeid met het hebben van iets wat nooit meer overgaat. Daardoor kijk ik er heel anders tegenaan dan anderen.”