Alpe d'HuZes: Roberts Eerste keer trainen

Om een heftige periode af te sluiten, besluit Robert (32) dat het tijd is om meer tijd vrij te maken voor de dingen waar hij blij van wordt. En omdat dat soort momenten altijd makkelijker in te plannen zijn met een doel voor ogen, schreef hij zich samen met zijn broer in voor de Alpe d’HuZes 2020 en kocht een racefiets. Nu traint hij keihard om in juni zo vaak mogelijk de bekendste berg van Frankrijk te beklimmen.

“Mijn vader was 65 toen hij in mei 2017 de diagnose longkanker kreeg. Het was al snel duidelijk dat de artsen niets meer voor hem konden doen. We moesten er rekening mee houden dat hij nog maar een aantal maanden te leven had. Ik wist één ding meteen heel zeker: die laatste periode van zijn leven zou ik voor hem zorgen."

Mijn ouders zijn al jaren gescheiden en mijn vader had geen partner die de zorg op zich kon nemen. Het was voor mij heel logisch dat ik dat zou doen: ik ben altijd al de meest verzorgende geweest van ons gezin met 3 broers. Mijn partner moest er even over nadenken, maar wist ook dat er voor mij geen twijfel mogelijk was. Ik werd mantelzorger van mijn vader, of mijn man dat nou leuk vond of niet. Dus besloten we uiteindelijk samen bij mijn vader in te trekken.

Grenzen verleggen als mantelzorger

Zo gezegd, zo gedaan. Van ons ruime appartement verhuisden we naar twee slaapkamers in het huis van mijn vader. Even wennen, maar ik kijk toch met warme gevoelens terug op die periode. Het was heel fijn om mijn vader te kunnen helpen, samen nog leuke dingen te kunnen doen en er gewoon te zijn voor elkaar.

Maar het was ook zwaar. Als mantelzorger verleg je continu je grenzen. De dingen waarvan ik in het begin zei dat ik ze niet zou doen, doe je uiteindelijk toch. Bepaalde verzorgende taken bijvoorbeeld. Ik wilde mijn vader het liefst tot zijn overlijden thuishouden. Het was de thuiszorg die zei: ‘dit gaat niet langer zo, hier thuis'. Na lang twijfelen hebben we mijn vader toen overgebracht naar een hospice. Daar is hij een paar dagen later overleden, heel rustig, met zijn kinderen rondom het bed.

Toen hij overleden was, moesten we direct verder met het regelen van de praktische zaken rondom de crematie. En niet veel later zijn wij in korte tijd twee keer verhuisd. Kortom: ook toen was er nog niet veel tijd om iets voor mezelf te doen. Pas toen mijn broer met het plan kwam om ter nagedachtenis aan onze vader mee te doen aan de Alpe d’HuZes in 2020, dacht ik: ‘ja, dit ga ik doen!’.

De Alpe d’HuZes is een initiatief van het KWF. Op één dag beklimmen 5.000 deelnemers fietsend, hardlopend, of wandelend maximaal 6 keer de Alpe d’Huez. De tocht naar boven staat symbool voor de moeilijke weg die kankerpatiënten afleggen en het is de bedoeling dat deelnemers zoveel mogelijk geld ophalen voor kankeronderzoek.

Ik hou niet van half werk. Dus ik ging meteen naar mijn vaste fietsenmaker voor een tweedehands racefiets, kocht een outfit en een helm en stapte op de fiets. Binnen de kortste keren was ik verslaafd. Verslaafd aan wielrennen. En dus stond ik na een paar weken weer bij de fietsenmaker. Ik wilde een betere fiets. De oude fiets mocht ik inruilen voor een mooi matzwart exemplaar. En toen kocht ik er ook nog maar een paar outfits bij. Het oog wil natuurlijk ook wat!

Ik begon met een rondje van 30 kilometer, maar dat werden er al snel 40, 50, 60… Die grote afstanden waren trouwens niet altijd de bedoeling. Mijn routes kreeg ik van een collega, ouderwets op papier. En omdat ik niet zo heel goed ben in kaartlezen, ging dat nog wel eens verkeerd. Ik nam dus regelmatig een omweg. Maar ik begin de mooie trainingsrondjes steeds beter te leren kennen.

Laatste ode aan mijn vader

Wat ik zo lekker vind aan deze nieuwe uitdaging? Op de fiets maak je je hoofd leeg, het enige waar je mee bezig bent is trappen, schakelen en sturen. De ene dag gaat het makkelijker dan de andere dag, maar er zit vooruitgang in. En dat is fijn, want ik weet maar al te goed dat het loodzwaar gaat worden om de Alpe d’Huez meerdere keren te beklimmen. Gelukkig doe ik het samen met mijn broer en zal ons jongste broertje ongetwijfeld langs de kant staan. Zo kunnen we samen een laatste ode aan onze vader brengen.”

Tips voor de Alpe d'HuZes

Wil je zelf ook trainen om mee te fietsen tijdens de Alpe D’HuZes in 2020? Dit zijn een paar handige tips:

1. Laat voor je begint met trainen een sportmedisch onderzoek doen. Zo weet je zeker dat je lichaam het aankan om zo’n zware prestatie neer te zetten. Je FBTO zorgverzekering vergoedt zo’n fittest!
2. Fietsen, fietsen, fietsen! Kilometers maken is heel belangrijk: om te wennen aan je fiets, conditie op te bouwen en ook gewoon te genieten van het fietsen en de natuur. Na 1.000 tot 2.500 gefietste kilometers ben je goed voorbereid.
3. Zoek een berg op. Nederland is op de meeste plekken hartstikke plat. De Alpe d’Huez heeft een stijgingspercentage gemiddeld 8,4% en is nergens vlak. Tijd voor een weekje naar de bergen om daar te oefenen met klimmen en dalen.
4. Let goed op je voeding. Je traint hard en veel en het is belangrijk om je lichaam te voorzien van de juiste brandstof. Een diëtist kan je helpen bij het maken van een eetschema. Ook daar kun je in sommige gevallen je zorgverzekering voor inschakelen.
5. Ben je echt geen fietser? Je kunt ook meedoen als hardloper of wandelaar. En publiek is natuurlijk ook heel belangrijk.

Bij FBTO kies je zelf je zorgverzekering met de aanvullende modules die jij nodig hebt. Bijvoorbeeld met de module Conditie & Fitheid, waarmee je ook de kosten van een personal trainer vergoed krijgt.

In de blogserie De Eerste vertellen FBTO-klanten over hun Eerste keer. Saskia en Gerben besloten het grote huis van Saskia’s moeder te kopen en voor haar een mantelzorgwoning te laten bouwen in de tuin. Lees het verhaal over haar kangoeroewoning.